براقیت یک ویژگی فیزیکی مهم فیلم پوشش است که با براقیت بیان می شود. برخی از موقعیت ها به یک فیلم پوششی براق نیاز دارند و برخی موقعیت ها نیازی به فیلم پوششی براق ندارند. استفاده از پوشش های براق همچنان کم براق است که نه تنها به مد و ظاهر مربوط می شود، بلکه به جلوه های روشن، احساس لمس و کاهش خطر نیز مربوط می شود. عموماً در انواع وسایل نقلیه حمل و نقل به دلایل ایمنی از رنگ مات غیر درخشان استفاده می شود و سطح تزئینی داخلی اساساً مات است. علاوه بر این، سطح آسمان خراش ها عموماً با رنگ روشن رنگ آمیزی نمی شود، بلکه با پانل های از پیش رنگ شده روی لایه های فولادی یا آلومینیومی پوشانده می شود و از رنگ مات برای جلوگیری از انعکاس خطرناک که ممکن است عابران پیاده یا رانندگان خودرو را آزار دهد، استفاده می شود. چشمان علاوه بر این، مقرون به صرفه بودن و کاربردی بودن یکی دیگر از عوامل مهم در انتخاب پوشش های کم براق است. هنگامی که برخی از زیرلایه ها خراشیده می شوند، اندکی حفره دارند یا کثیف می شوند، پنهان کردن چنین عیوب با رنگ روشن دشوار است و رنگ مات می تواند این عیوب را پنهان کند.
ماده ای که می تواند به میزان قابل توجهی از براقیت سطح پوشش بکاهد، ماده پوشش دهنده نامیده می شود. بیشترین مقدار سیلیس مصنوعی فوق ریز و به دنبال آن موم میکرونیزه و مقدار استئارات آلومینیوم، کلسیم، منیزیم و روی کم است. علاوه بر این، افزودن رنگدانه های اکستندر، افزایش محتوای رنگدانه، افزودن اجزای رزین ناقص سازگار، و به صورت مکانیکی زبر کردن سطح پوشش یا برجستگی سطح نیز می تواند براقیت فیلم پوشش را کاهش دهد.