پوشش ضد حریق چیست؟

پوشش مقاوم در برابر آتش، ماده پوششی ویژه‌ای است که می‌تواند گسترش شعله‌های آتش را هنگام وقوع آتش‌سوزی به تأخیر بیندازد. وظیفه اصلی آن محافظت از زیرلایه (مانند سازه فولادی، چوب، بتن و غیره) در برابر آسیب مستقیم دمای بالای شعله است و در نتیجه مقاومت ساختمان یا تأسیسات در برابر آتش را بهبود می‌بخشد. در ساختمان‌های مدرن، پوشش مقاوم در برابر آتش، به ویژه در اماکن عمومی، ساختمان‌های صنعتی و ساختمان‌های مسکونی با الزامات بالای حفاظت در برابر آتش، به طور فزاینده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. رنگ مقاوم در برابر آتش به یک مانع ایمنی مهم تبدیل شده است.

اگرچه هر دو پوشش مقاوم در برابر آتش ورنگ ضد حریقاگرچه این پوشش‌ها برای افزایش مقاومت مواد در برابر آتش طراحی شده‌اند، اما تفاوت‌های قابل توجهی در مکانیسم عملکرد، دامنه کاربرد و اثر محافظتی دارند. این مقاله به تفصیل بررسی می‌کند که پوشش مقاوم در برابر آتش چیست و چه تفاوتی با رنگ مقاوم در برابر آتش دارد تا به خوانندگان کمک کند کاربرد و مزایای این دو نوع محصول را بهتر درک کنند.

پوشش ضد حریق چیست؟

رنگ ضد حریق پوششی است که به طور خاص برای کاهش یا به تأخیر انداختن خسارت آتش‌سوزی به ساختمان‌ها و سازه‌ها طراحی شده است. وظیفه اصلی آن جلوگیری از از دست دادن سریع ظرفیت باربری یا یکپارچگی سازه‌ای زیرلایه در هنگام مواجهه با آتش‌سوزی از طریق عایق‌بندی، انبساط یا جذب گرما است. انواع مختلفی از پوشش‌های ضد حریق وجود دارد که می‌توان آنها را با توجه به سناریوهای کاربردی و زیرلایه‌هایشان به دسته‌های زیر تقسیم کرد:

1. پوشش مقاوم در برابر آتش سوزی

پوشش ضد حریق متورم‌شونده نوع رایجی از پوشش ضد حریق است. ویژگی اصلی آن این است که وقتی با دمای بالا مواجه می‌شود، پوشش به سرعت منبسط می‌شود و یک لایه محافظ کربنیزه متراکم تشکیل می‌دهد. این لایه کربنیزه نه تنها می‌تواند از تماس مستقیم با شعله جلوگیری کند، بلکه به طور موثری عایق‌بندی می‌کند، افزایش دمای زیرلایه را به تأخیر می‌اندازد و زمان مقاومت سازه در برابر آتش را افزایش می‌دهد. پوشش ضد حریق متورم‌شونده به طور گسترده در سازه‌های فولادی، سازه‌های چوبی و سایر زمینه‌ها، به ویژه برای ساختمان‌هایی که باید برای مدت طولانی در معرض محیط‌های با دمای بالا قرار گیرند، استفاده می‌شود.

2. پوشش ضد حریق غیر متورم

برخلاف پوشش‌های متورم‌شونده، پوشش‌های ضد حریق غیرمنبسط‌شونده در دماهای بالا دچار تغییرات حجمی قابل توجهی نمی‌شوند، بلکه برای محافظت از زیرلایه به مقاومت در برابر آتش و عایق حرارتی پوشش متکی هستند. این نوع پوشش عموماً ضخیم و سنگین است و بیشتر برای محافظت از مصالح ساختمانی مانند بتن در برابر آتش استفاده می‌شود. مزیت اصلی آن این است که ساخت آن آسان است و می‌تواند سطح مقاومت در برابر آتش بالاتری را فراهم کند، اما از نظر زیبایی‌شناسی نسبتاً ضعیف است.

۳. پوشش مقاوم در برابر آتش برای سازه‌های فولادی

اگرچه فولاد به طور گسترده در ساخت و ساز استفاده می‌شود، اما خواص مکانیکی آن در دماهای بالا به سرعت کاهش می‌یابد و در نتیجه ظرفیت تحمل بار آن به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. پوشش ضد حریق برای سازه‌های فولادی، یک لایه عایق تشکیل می‌دهد تا از تماس مستقیم با شعله‌های آتش جلوگیری کند، افزایش دمای فولاد را کند کند، تضمین کند که ساختمان می‌تواند پایداری سازه‌ای را در مراحل اولیه آتش‌سوزی حفظ کند و برای نجات و تخلیه زمان بخرد.

۴. پوشش مقاوم در برابر آتش برای چوب

چوب بسیار قابل اشتعال است، بنابراین به طور خاص لازم است که با مواد ضد حریق پوشانده شود. پوشش ضد حریق چوب با تشکیل یک لایه عایق روی سطح چوب، سرعت انتشار شعله و قابلیت اشتعال چوب را کاهش می‌دهد. این نوع پوشش اغلب در سازه‌های چوبی، مبلمان، دکوراسیون و سایر زمینه‌ها استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که این مواد قابل احتراق به سرعت در آتش نمی‌سوزند.

رنگ ضد حریق چگونه عمل می‌کند؟

اصل کار رنگ‌های ضد حریق عمدتاً به تأخیر انداختن گسترش آتش یا به حداقل رساندن آسیب به زیرلایه در اثر آتش‌سوزی از طریق واکنش‌های فیزیکی و شیمیایی است. مکانیسم‌های اصلی آن شامل موارد زیر است:

· عایق حرارتی: پوشش ضد حریق می‌تواند یک لایه عایق حرارتی مؤثر بین زیرلایه و منبع آتش تشکیل دهد و هدایت مستقیم حرارت شعله به زیرلایه را کاهش دهد. پوشش‌های منبسط شونده در دماهای بالا یک لایه فوم ضخیم یا کربنیزه تشکیل می‌دهند که به طور مؤثر انتقال حرارت را کاهش می‌دهد.

· تجزیه گرماگیر: برخی از رنگ‌های ضد حریق در دماهای بالا دچار واکنش‌های تجزیه گرماگیر می‌شوند و بخشی از گرمای تولید شده توسط شعله را جذب می‌کنند و انرژی احتراق شعله را کاهش می‌دهند و گسترش آتش را مهار می‌کنند.

· محافظت در برابر جداسازی اکسیژن: شعله‌ها بدون اکسیژن نمی‌توانند بسوزند. رنگ‌های ضد حریق سطح زیرلایه را آب‌بندی کرده و اکسیژن موجود در هوا را جدا می‌کنند و از گسترش بیشتر شعله جلوگیری می‌کنند.

سناریوهای کاربردی رنگ ضد حریق چیست؟

رنگ ضد حریق به طور گسترده در ساختمان‌ها و تأسیساتی که نیاز به محافظت در برابر آتش دارند، استفاده می‌شود. سناریوهای کاربرد رایج آن عبارتند از:

· ساختمان‌های بلندمرتبه: مقاومت سازه‌های فولادی و بتنی در برابر آتش در ساختمان‌های بلندمرتبه بسیار مهم است و رنگ ضد حریق می‌تواند فروریختن سازه ساختمان‌ها در آتش‌سوزی را به تأخیر بیندازد.

· اماکن عمومی: اماکن عمومی با جمعیت متراکم، مانند تئاترها، مراکز خرید و بیمارستان‌ها، باید الزامات حفاظت در برابر آتش بالاتری داشته باشند. پوشش ضد حریق، گسترش آتش را کاهش داده و تخلیه ایمن پرسنل را تضمین می‌کند.

·کارخانه‌های صنعتی: در محیط‌های صنعتی مانند کارخانه‌های شیمیایی و نیروگاه‌ها، از رنگ‌های ضد حریق برای محافظت از تجهیزات و خطوط لوله‌ای که مواد قابل اشتعال و انفجار را ذخیره می‌کنند، استفاده می‌شود تا از آتش‌سوزی و ایجاد حوادث بزرگ در اثر آن جلوگیری شود.

· تأسیسات حمل و نقل: محافظت در برابر آتش در تأسیسات حمل و نقل بسته مانند تونل‌ها و ایستگاه‌های مترو از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پوشش‌های مقاوم در برابر آتش می‌توانند مقاومت این سازه‌ها در برابر آتش را بهبود بخشیده و تضمین کنند که در صورت وقوع آتش‌سوزی، زمان کافی برای واکنش اضطراری وجود دارد.

رنگ ضد حریق چگونه اعمال می‌شود؟

الزامات ساخت رنگ‌های مقاوم در برابر آتش سختگیرانه‌تر از رنگ‌های معمولی است و معمولاً از روش‌های ساخت زیر استفاده می‌شود:

روش پاشش: معمولاً برای سازه‌های فولادی با مساحت زیاد یا پوشش خطوط لوله، با راندمان بالا و ضخامت یکنواخت استفاده می‌شود.

· روش برس زدن: مناسب برای سطوح کوچک با اشکال پیچیده، آسان برای کار دستی.

·روش پوشش غلتکی: مناسب برای سطوح با صفحات بزرگتر، با ضخامت قابل کنترل اما نامناسب برای قطعات با ساختار پیچیده.

در عین حال، مراحل کلیدی زیر باید قبل و بعد از ساخت و ساز انجام شود:

· عملیات سطح زیرین: حذف زنگ زدگی، لکه های روغن، گرد و غبار شناور و بهبود چسبندگی.

تطبیق پرایمر: برخی از پوشش‌های مقاوم در برابر آتش باید با پرایمر مخصوصی برای جلوگیری از نفوذ و لایه لایه شدن استفاده شوند.

کنترل ضخامت: ضخامت پوشش مستقیماً بر زمان مقاومت در برابر آتش تأثیر می‌گذارد و ساخت و ساز باید کاملاً مطابق با دستورالعمل‌های محصول یا الزامات طراحی باشد.

زمان آماده‌سازی و خشک شدن: رنگ‌های ضد حریق آلی معمولاً برای اینکه بتوانند عمل کنند، باید بیش از ۲۴ ساعت در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد خشک شوند.

استانداردهای تست عملکرد برای رنگ ضد حریق چیست؟

عملکردرنگ ضد حریققبل از اینکه بتوان از آن در مهندسی استفاده کرد، باید آزمایش‌های استاندارد دقیقی را پشت سر بگذارد. شاخص‌های آزمایش رایج عبارتند از:

زمان مقاومت در برابر آتش: واحد آن ساعت (h) است که به طولانی‌ترین زمانی که پوشش می‌تواند برای حفظ پایداری زیرلایه تحمل کند، اشاره دارد.

ضخامت پوشش: انواع مختلف پوشش‌ها به ضخامت‌های پوشش متفاوتی نیاز دارند که اغلب با زمان مقاومت در برابر آتش طراحی شده مرتبط هستند.

چسبندگی: نشان می‌دهد که آیا پوشش به دلیل انبساط و انقباض حرارتی کنده می‌شود یا خیر و با استفاده از روش برش عرضی، روش کشش و غیره آزمایش می‌شود.

· سطح عملکرد احتراق: مانند سطوح A، B1، B2 در GB8624، که نشان دهنده عملکرد آن در احتراق، گسترش شعله و غیره است.

علاوه بر این، آزمایش‌های ویژه‌ای برای بررسی میزان سمیت، ضریب انبساط، زمان خشک شدن و سایر پروژه‌ها وجود دارد تا عملکرد ایمن پوشش در صحنه آتش‌سوزی تضمین شود.

سطح حفاظت در برابر آتش و سیستم مشخصات استاندارد

آیین‌نامه حفاظت در برابر آتش ساختمان، الزامات مشخصی برای حد مقاومت در برابر آتش سازه‌ها با کاربردهای مختلف دارد. استانداردهای رایج به شرح زیر است:

تمام محصولات باید توسط سازمان‌های معتبر آزمایش شوند و قبل از ورود به چرخه بازار و لینک‌های استفاده در پروژه، گزارش‌های واجد شرایط صادر کنند.

از سال ۱۹۹۴، کارخانه ما با استفاده از ۳۰ خط تولید اختصاصی، سالانه بیش از ۲۰،۰۰۰ تن رنگ صنعتی تولید و صادر می‌کند. محصولات ما، از محلول‌های مقاوم در برابر خوردگی گرفته تا پوشش‌های پایه آب سازگار با محیط زیست، در خدمت صنایع ساختمانی، فولاد، دریایی و پلاستیک در سراسر جهان است.

ما قیمت‌های پایین، قیمت‌های کارخانه و تحویل سریع جهانی ارائه می‌دهیم. اگر به دنبال خرید عمده یا ثبت سفارش‌های سفارشی با یک برند معتبر هستید، هوارن شیمیایی بهترین شریک شما برای تهیه پوشش‌ها از چین است.