رنگ مخلوطی از مواد آلی یا معدنی برای تزئین و محافظت از اقلام است. منشا رنگ نامشخص است. در سال 6000 قبل از میلاد، چین رنگ را با پختن ترکیبات معدنی بو داده و رنگدانه های آلی بهبود بخشید. از رنگ برای نقاشی و تزئین در غارهای فرانسه و اسپانیا در 1500 سال قبل از میلاد استفاده می شد. در 1500 سال قبل از میلاد، مصریان رنگدانه های آبی و قرمز را با رنگ هایی مانند نیل و مادر می ساختند، اما رنگ آن هنوز ناقص بود. در قرن هجدهم، به دلیل توسعه و استفاده از روغن بذر کتان و اکسید روی، صنعت رنگ به سرعت توسعه یافت.
در قرن بیستم، فرآیند رنگ دستخوش پیشرفت چشمگیری شده است. رنگ های مختلف رنگ با چسبندگی بیشتر، براقیت بیشتر، ضد شعله، مقاومت در برابر خوردگی و پایداری حرارتی در روزهای اولیه ظاهر شده است. بیشتر آنها از روغن نباتی به عنوان ماده اولیه اصلی استفاده می کردند، بنابراین آنها را نامیدند"رنگ می کند"مانند روغن تونگ پخته شده که سالم و دوستدار محیط زیست است. خواه این یک محصول پوشش سنتی با استفاده از مواد طبیعی به عنوان ماده اولیه باشد، یا یک محصول پوششی پیشرفته با استفاده از محصولات شیمیایی مصنوعی به عنوان مواد خام، هر دو متعلق به مواد پلیمری شیمیایی آلی هستند و فیلم پوششی تشکیل شده نوعی ترکیب پلیمری است. طبق طبقه بندی محصولات شیمیایی مدرن، پوشش ها متعلق به محصولات شیمیایی خوب هستند. پوشش های مدرن به تدریج در حال تبدیل شدن به یک کلاس از مواد مهندسی چند منظوره و یک صنعت مهم در صنایع شیمیایی هستند.