رنگ نام باستانی است، پوشش نام تمدن مدرن است، حاوی مواد علمی و فنی بیشتری است و در علم و صنعت مدرن به طور گسترده استفاده می شود. با این حال، برخی از نام‌های مرسوم رنگ، مانند رنگ لاتکس، پرایمر، و پوشش بالایی همچنان حفظ شده‌اند.
به طور کلی، پوشش‌ها موادی هستند که می‌توانند روی سطح جسمی که قرار است پوشش داده شود، اعمال شوند و می‌توانند یک لایه پیوسته را تشکیل دهند که محکم به آن چسبیده است. این می تواند هر دو غیر آلی باشد، مانند مس آبکاری شده، نیکل آبکاری شده، گالوانیزه و غیره. همچنین می تواند آلی باشد، مانند اکثر مواد پلیمری آلی. امروزه مواد پلیمری آلی بخش عمده ای از بازار پوشش ها را تشکیل می دهند.
رنگ‌های مبتنی بر آب برای پاسخگویی به تولید، ساخت، ذخیره‌سازی و تشکیل فیلم به مواد افزودنی نیاز دارند. سطح مواد افزودنی رنگ نیز نشان دهنده سطح رنگ ملی است. حلال نیز نامیده می شود"محیط پراکندگی"(از جمله حلال‌های آلی مختلف و آب)، که عمدتاً برای تشکیل یک فیلم رقیق می‌شود تا یک مایع چسبناک تشکیل شود که برای تولید و ساخت راحت است. مخلوطی از مواد پایه تشکیل دهنده فیلم و یک محیط پراکندگی اغلب به عنوان رنگ شناخته می شود.